De Teambegeleider

Als team samen leren denken, ontsluit de potentie in het handelen

Elke situatie staat op zichzelf. Elk team is weer uniek met een eigen dynamiek. Dat is waar en niet waar. De kunst is om in elke situatie dit eigene te zien en tot ontplooiing te brengen. En daarin helpt het om vanuit het perspectief van een film te kijken en samenhangende en zich herhalende patronen te ontdekken. De film is een context die bepaalde gedragingen oproept en het lastig maakt daaruit te stappen. Het gevolg is dat het verloop van het verhaal voor buitenstaanders te voorspellen is, maar voor betrokkenen lastig te doorgronden en te veranderen. De spelers hebben het gevoel vast te zitten, maar weten niet waarin.

De pionier vertrekt vanuit het basisprincipe dat elk team als kleine gemeenschap haar potentie zelf kan ontdekken door met elkaar gesprekken te voeren die lang niet zijn gevoerd en gesprekken te stoppen die er niet toe doen. Door met elkaar in dialoog te gaan. Zoals Isaacs zegt over dialoog: 'Dialogue is a conversation with a center, not sides. It is a way of taking the energy of our differences and channeling it toward something that has never been created before. In dialogue, one not only solves problems, one dissolves them. How we think does affect how we talk. And how we talk together definitively determines our effectiveness. Thinking together and talking together lead to shared meaning. From shared meaning we get shared action.'

Begeleiden is in de dialoog nieuwe taal ontdekken voor wat er is

In mijn begeleiding leg ik het accent op de dialoog met jezelf en met elkaar. Leren dieper te luisteren naar wat er speelt. Luisteren naar de diepere intenties, het verlangen, de inspiratie. Handelen vanuit deze bron maakt dat er minder regels nodig zijn, minder gesproken hoeft te worden over rollen en afbakening van verantwoordelijkheden, want iedereen weet en voelt wat er te doen valt en wat zijn/haar bijdrage daarin is. Dat wat voortvloeit uit het contact met onze diepste verlangens. Al het andere handelen leidt alleen maar tot meer discussie, regelgeving en ineffectiviteit. Om tot deze verdieping te komen, maak ik gebruik van the Act-meting en het HBM-gedachtegoed.

En begeleiden gaat ook over systemen, structuren, constructief conflict, ......

Archetypen aan het woord

Een rijkdom aan personages loopt de kamer in: de Createur die voorop gaat om het project tot een goed einde te brengen en ook de opdracht van de Koning heeft gekregen. Hij is nog jong en volgt maar al te graag die richting, misschien dat hij in de toekomst deel van de hofhouding mag uitmaken. Maar dan moet hij nog wel de Nar tot de orde roepen, de Wees tot samenwerking prikkelen, de Tovenaar met beide voeten op de grond zetten, en de Zoeker helpen focus aan te brengen.

Hij heeft de Wijze gevraagd hem te helpen dit klusje te klaren. Maar de Wijze was er nog over aan het denken om ook daadwerkelijk mee te doen. De Createur vindt dat de anderen in het team eigenlijk hem moeten volgen, doen wat hij wilt. Dat zegt hij niet zo hardop, want dat kun je niet maken. Dus zoekt hij naar wegen om de anderen er in te betrekken en hen het gevoel van eigenaarschap te geven. Dat is toch het overheersende paradigma van deze tijd. Mensen komen dan in beweging en nemen verantwoordelijkheid.

Maar de Wijze is daar niet zo helemaal van overtuigd, want als het spannend wordt, zien we dat er ingegrepen wordt en van participatie helemaal geen sprake is. Weg veiligheid, hallo kwetsbaarheid.